Podczas tworzenia grafiki na C64, zawsze zastanawiam się, jak by ta sama grafika mogła wyglądać na Commodore +4. Najczęściej, po prostu staram się to sprawdzić w praktyce. Tak było i tym razem.
Czy wspominałem już, że uwielbiam rodzinę komputerów 264 czyli C16, C116 i C+4? Myślę, że wspominałem. 😉 Uwielbiam te komputery za niesamowite możliwości graficzne, które, według mnie, są większe niż te w poczciwym C64 (chyba się naraziłem teraz kilku z Was 😉 ). Dlaczego są większe? Dzieje się tak za sprawą dużo bogatszej palety kolorów, których jest aż 121. Kiedyś zrobimy materiał, może nawet film na Youtube, omawiający te możliwości. Dzisiaj chcę pokazać Wam, jak wygląda moja ostatnia praca z konkursu Compopic na CSDB przerobiona do palety C+4.
Jesteście pierwszymi, którzy widzą tę pracę dla C+4 i myślę, że w przyszłości będziemy na tym portalu zamieszczali więcej nowinek z C+4. Zwłaszcza grafik. Bez zbędnego gadania, zerknijcie na obie prace, zestawione obok siebie.
Po lewej, praca z C64 w palecie C64. Po prawej, praca w palecie C+4. Plik dla C+4 umieszczamy na końcu artykułu. Można go uruchomić na komputerze C+4 lub C16/116 z 64 kb RAMu, albo na emulatorze. Jako emulator polecamy YAPE albo plus4Emu. Niestety, emulator C+4 z pakietu VICE, nie działa jeszcze prawidłowo, więc nawet nie próbujcie go używać do wyświetlania tej grafiki.
W pracy na C64 musiałem się posiłkować trikami, które potocznie nazywamy PAL blending. Polega to na tym, że linia po lini umieszczamy kolory o podobnej luminacji, w celu uzyskania koloru zmiksowanego. Oczywiście, ten zmiksowany kolor widać idealnie na monitorach CRT ale, skoro „tak się kiedyś rysowało”, to stosuje się te triki do teraz. Nawet, gdy oglądamy grafiki na monitorach 4K.
Zerknijcie na niebo, tuż obok księżyca. Wersja na C64. Są tam linie brązowe i ciemnoniebieskie, które zmiksowane w ten sposób na ekranie CRT, dają kolor zbliżony do ciemnoszarego. Graficy na C64 nazywają to czasami „Dirty Gray” (nie mylić ze znanym kolegą atarowcem 😉 – pozdrawiamy Grey’a). Ten „Dirty Gray”, jest ciemniejszy od najciemniejszego szarego na C64 i dzięki temu, można uzyskać ten sztuczny, dodatkowy odcień. Na C+4 jest osiem odcieni szarości + czarny (razem 9). Najciemniejszy szary, to mniej więcej odpowiednik Dirty Gray’a. Nie trzeba kombinować, on po prostu jest.
W mojej grafice na C64, użyłem PAL blendingu jeszcze na deskach na ścianie. Jako, że tygrys miał być pomarańczowo brązowy, to ściana musiała być innego koloru, aby się te dwa elementy grafiki się nie zlewały. Użyłem PAL blendingu mieszając gdzieniegdzie magentowy (i tak wiem, że atarowcy śmieją się z tego koloru, ale ja, z jakiegoś powodu bardzo go lubię…) z pomarańczowym. Oba użyte kolory mają tę sam luminację. Nie wygląda to jak drewno, ale powiedzmy sobie otwarcie, że nie zawsze chodzi o idealne, wręcz fotograficzne odwzorowanie kolorów. Zwłaszcza gdy ich nie ma ;).
Na C+4 sprawa była od razu dużo prostsza. Do imitacji innego odcienia brązów (na deski), mogłem użyć po prostu kolorów dostępnych w palecie. Na koniec zerknijcie na drzewka bonzai. Zaskakuje ilość odcieni zielonego. Paleta w C+4 słynie z nadmiaru zieleni. W odróżnieniu od C64, gdzie jest ich tylko … 2 – jasno zielony i „średnio” zielony 😉
Na koniec zwróćie uwagę na arbuzy, na rękaw samuraja. Wersje dla C64 wymagały niemałego kombinowania, aby to jakoś wyglądało.
Oto powód (prócz sentymentu dla tych maszyn), dlaczego lubię przerabiać swoje grafiki na C+4. Mam wszystkie swoje ulubione kolory z palety C64. Do tego, każdy z nich, ma swoje dodatkowe odcienie. Tryby graficzne są niemal identyczne, no i mam swoje ulubione narzędzia. Jakie? O tym napiszę w kolejnej odsłonie zachwytów nad możliwościami graficznym serii 264. Myślę, że to był dobry wtępniak do artykułu, traktującego o palecie C+4. Mam nadzieję, że porwę Was w fascynującą podróż po możliwościach C+4. Postaram się przekazać także sporą dawkę teorii 😉
Na koniec plik do pobrania. Wersja grafiki na Commodore +4 spakowane jako plik .zip.
Miłego oglądania i do następnego razu.
Carrion
C64Portal.pl 